นิทานซินเดอเรลล่า ~ นิทานก่อนนอนสำหรับเด็ก
O NCE UPON A TIMEหญิงสาวชื่อซินเดอเรลล่าอาศัยอยู่กับแม่เลี้ยงและน้องสาวสองคน ซินเดอเรลล่าผู้น่าสงสารต้องทำงานหนักตลอดทั้งวันเพื่อให้คนอื่นได้พักผ่อน เธอเป็นคนที่ต้องตื่นทุกเช้าทั้งที่ยังมืดและหนาวเพื่อจุดไฟ เธอเป็นคนปรุงอาหารเอง เธอเป็นคนที่ทำให้ไฟยังคงดำเนินต่อไป เด็กสาวผู้น่าสงสารไม่สามารถรักษาความสะอาดจากขี้เถ้าและถ่านทั้งหมดในกองไฟ
“ ช่างเป็นอะไร!” น้องสาวทั้งสองของเธอหัวเราะ และนั่นคือเหตุผลที่พวกเขาเรียกเธอว่า 'ซินเดอเรลล่า'
วันหนึ่งข่าวใหญ่มาถึงเมือง ราชาและราชินีกำลังจะมีบอล! เป็นเวลาที่เจ้าชายต้องหาเจ้าสาว หญิงสาวทั้งแผ่นดินได้รับเชิญให้มา พวกเขามีความสุขมาก! พวกเขาจะสวมชุดที่สวยที่สุดและจัดแต่งทรงผมให้ดูดีเป็นพิเศษ บางทีเจ้าชายอาจต้องการพวกเขา!
ดูหนังออนไลน์
“ เร็วขึ้น!” น้องสาวคนหนึ่งตะโกน
“ คุณเรียกว่าชุด?” กรี๊ด ๆ ๆ ๆ ๆ
“ โอ้ที่รัก!” ซินเดอเรลล่ากล่าว “ เมื่อไหร่ -”
“ อืม” หญิงสาวกล่าว“ เมื่อไหร่ฉันจะมีเวลาแต่งชุดบอลของตัวเอง”
“ ช่างน่าหัวเราะ!” พี่สาวคนหนึ่งกล่าว
“ ช่างเป็นระเบียบ!” พวกเขาชี้ไปที่ซินเดอเรลล่า พวกเขาทั้งหมดหัวเราะ
ซินเดอเรลล่าพูดกับตัวเองว่า“ เมื่อพวกเขามองมาที่ฉันพวกเขาอาจจะดูยุ่ง แต่ฉันไม่ได้เป็นอย่างนั้น และถ้าทำได้ฉันจะไปหาบอล”
ในไม่ช้าก็ถึงเวลาที่แม่เลี้ยงและพี่สาวต่างมารดาจะออกเดินทางไปงานเลี้ยงใหญ่รถม้าที่ดีของพวกเขามาถึงประตู แม่เลี้ยงและพี่สาวต่างมารดากระโดดเข้าไปข้างใน และพวกเขาก็ปิด
“ ลาก่อน!” เรียกว่าซินเดอเรลล่า “ มีความสุข!” แต่แม่เลี้ยงและพี่สาวของเธอไม่หันกลับมาดูเธอ
“ อ๊ะฉัน!” ซินเดอเรลล่ากล่าวอย่างเศร้า ๆ รถม้าแล่นไปตามถนน เธอพูดดัง ๆ ว่า“ ฉันหวังว่าจะได้ไปเล่นบอลด้วย!”
ไม่ได้”
'ขออนุญาต!' นางฟ้าแม่ทูนหัวพูดด้วยความเหนื่อยใจ “ ฉันไม่ได้โผล่ขึ้นมาจากอากาศที่เบาบางไม่ใช่หรือ”
“ ใช่แล้ว” ซินเดอเรลล่าพูด
“ ถ้าอย่างนั้นให้ฉันเป็นคนบอกว่าอะไรเป็นไปได้หรือไม่ได้!”
“ ฉันคิดว่าคุณก็รู้ว่าฉันอยากไปบอลเหมือนกัน” เธอมองลงไปที่เสื้อผ้าสกปรกของเธอ
“ เจ้าดูยุ่งไปหน่อยเด็ก ๆ ” นางฟ้าแม่ทูนหัวกล่าว
“ แม้ว่าฉันจะใส่เสื้อผ้าสวย ๆ ก็ตาม” หญิงสาวพูด“ ฉันไม่มีทางไปถึงจุดนั้นได้”
“ ที่รักทุกอย่างเป็นไปได้” นางฟ้ากล่าว ด้วยเหตุนี้เธอจึงเคาะไม้กายสิทธิ์ของเธอบนหัวของซินเดอเรลล่า
ในครั้งเดียวซินเดอเรลล่าก็สะอาดหมดจด เธอสวมชุดสีน้ำเงินสวยงาม ผมของเธอตั้งขึ้นสูงบนศีรษะของเธอในแถบสีทอง
“ ฉันฝันไปหรือเปล่า” ซินเดอเรลล่าพูดและมองไปรอบ ๆ ตัวเธอ
“ มันเหมือนจริงเหมือนจริง” นางฟ้าแม่ทูนหัวกล่าว “ แต่มีสิ่งหนึ่งที่คุณต้องรู้”
'นั่นคืออะไร?'
“ ทั้งหมดนี้ใช้เวลาถึงเที่ยงคืนเท่านั้น คืนนี้จังหวะเที่ยงคืนคงหมดแล้ว ทุกอย่างจะย้อนกลับไปเหมือนเมื่อก่อน”
“ งั้นฉันต้องออกบอลก่อนเที่ยงคืนแน่ ๆ !” ซินเดอเรลล่ากล่าว
“ ความคิดที่ดี” นางฟ้าแม่ทูนหัวกล่าว เธอก้าวถอยหลัง “ งานของฉันเสร็จแล้ว” และเมื่อนั้นนางฟ้าแม่ทูนหัวก็หายไป
'มา?' เรียกว่าคนขับ
'ดู!' มีคนชี้ไปที่ประตูหน้า 'นั่นใคร?'
“ เราเจอกันหรือยัง” เจ้าชายกล่าว
“ ฉันยินดีที่ได้พบคุณตอนนี้” ซินเดอเรลล่าพูดพร้อมกับโค้งคำนับ
“ ฉันรู้สึกราวกับว่าฉันรู้จักคุณ” เจ้าชายกล่าว “ แต่แน่นอนว่าเป็นไปไม่ได้”
“ หลายสิ่งเป็นไปได้” ซินเดอเรลล่าพูด“ ถ้าคุณต้องการให้มันเป็นจริง”
เจ้าชายรู้สึกก้าวกระโดดในใจ เขาและซินเดอเรลล่าเต้นรำกัน เมื่อเพลงจบลงพวกเขาก็เต้นอีกครั้ง แล้วพวกเขาก็เต้นอีกครั้งและอีกครั้ง ในไม่ช้าสาวใช้คนอื่น ๆ ก็เริ่มอิจฉา “ ทำไมเขาถึงเต้น
“ ดง!” นาฬิกาบอกว่า
ซินเดอเรลล่าเงยหน้าขึ้น
“ ดง!” นาฬิกาบอกว่า
“ ฉันไม่ได้ยินคุณ” เจ้าชายตรัส “ นาฬิกาดังเกินไป!”
“ ดง!” เปิดนาฬิกา
“ ลาก่อน!” ซินเดอเรลล่ากล่าว ขึ้นบันไดที่เธอวิ่ง
“ ดง!” ไปนาฬิกา
“ ได้โปรดหยุดสักครู่!” เจ้าชายกล่าว
“ โอ้ที่รัก!” เธอพูดขณะที่รองเท้าแก้วหล่นจากเท้าของเธอบนบันได แต่ซินเดอเรลล่ายังคงวิ่งต่อไป
“ ดง!” นาฬิกาบอกว่า
'โปรดรอสักครู่!' เจ้าชายกล่าว
“ ดง!” เปิดนาฬิกา
“ ลาก่อน!” ซินเดอเรลล่าหันมาครั้งสุดท้าย จากนั้นเธอก็รีบวิ่งออกไปที่ประตู
“ ดง!” นาฬิกาเงียบลง ตอนนั้นเป็นเวลาเที่ยงคืน
'รอ!' เรียกว่าเจ้าชาย เขาหยิบรองเท้าแก้วของเธอแล้วรีบวิ่งออกไปที่ประตู เขามองไปรอบ ๆ แต่ไม่เห็นชุดสีฟ้าของเธอที่ไหนเลย “ นี่คือทั้งหมดที่ฉันเหลือจากเธอ” เขาพูดพร้อมมองลงไปที่รองเท้าแก้ว เขาเห็นว่ามันถูกสร้างขึ้นด้วยวิธีพิเศษเพื่อให้พอดีกับเท้าที่ไม่เหมือนใคร “ ที่ไหนสักแห่งมีรองเท้าแก้วอีกใบ” เขากล่าว “ และเมื่อฉันพบฉันก็จะพบเธอเช่นกัน แล้วฉันจะขอให้เธอเป็นเจ้าสาวของฉัน!”
ซินเดอเรลล่าก้าวขึ้นมาหาเขา เจ้าชายคุกเข่าลงข้างหนึ่งแล้วลองรองเท้าแก้วที่เท้าของเธอ พอดีเป๊ะ! จากนั้นซินเดอเรลล่าหยิบบางอย่างออกมาจากกระเป๋า มันคือรองเท้าแก้วอื่น ๆ !
“ ฉันรู้แล้ว!” เขาร้องไห้. 'คุณเท่านั้น!'
'อะไร?' ตะโกนพี่สาว
“ ไม่ใช่เธอ!” กรี๊ดพี่สาวอีกคน
“ สิ่งนี้ไม่สามารถทำได้!” ตะโกนเรียกแม่เลี้ยง
แต่มันก็สายเกินไป. เจ้าชายรู้ว่าซินเดอเรลล่าเป็นคน เขามองเข้าไปในดวงตาของเธอ เขาไม่เห็นขี้เถ้าในผมของเธอหรือขี้เถ้าบนใบหน้าของเธอ
“ ฉันพบคุณแล้ว!” เขาพูดว่า.
“ และฉันพบคุณแล้ว” ซินเดอเรลล่าพูด
ซินเดอเรลล่าและเจ้าชายจึงแต่งงานกันและพวกเขาก็ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขตลอดไป
