สายพันธุ์ของกล้ามเนื้อ

สายพันธุ์ของกล้ามเนื้อ

สายพันธุ์ของกล้ามเนื้อคืออะไร?

ความเครียดของกล้ามเนื้อหรือกล้ามเนื้อดึงเกิดขึ้นเมื่อกล้ามเนื้อของคุณยืดออกมากเกินไปหรือฉีกขาด ซึ่งมักเกิดจากความเหนื่อยล้าการใช้งานมากเกินไปหรือการใช้งานกล้ามเนื้ออย่างไม่เหมาะสม สายพันธุ์สามารถเกิดขึ้นได้ในกล้ามเนื้อใด ๆ แต่มักเกิดขึ้นที่หลังส่วนล่างคอไหล่และเอ็นร้อยหวายซึ่งเป็นกล้ามเนื้อหลังต้นขา

สายพันธุ์เหล่านี้อาจทำให้เกิดอาการปวดและอาจ จำกัด การเคลื่อนไหวภายในกลุ่มกล้ามเนื้อที่ได้รับผลกระทบ อ่อนถึงปานกลางสายพันธุ์ที่สามารถประสบความสำเร็จได้รับการรักษาที่บ้านกับน้ำแข็ง, ความร้อน, และยาต้านการอักเสบ สายพันธุ์หรือน้ำตาที่รุนแรงอาจต้องได้รับการรักษาพยาบาล

อาการของกล้ามเนื้อตึง

โดยปกติคุณจะรู้สึกถึงความเครียดของกล้ามเนื้อเมื่อเกิดขึ้น อาการต่างๆ ได้แก่ :

เริ่มมีอาการปวดอย่างกะทันหัน

ความรุนแรง

การเคลื่อนไหวที่ จำกัด

ช้ำหรือเปลี่ยนสี

บวม

ความรู้สึก 'ผูกปม'

กล้ามเนื้อกระตุก

ความฝืด

ความอ่อนแอ

กล้ามเนื้อฉีกขาดอาจรู้สึกแข็งเล็กน้อย แต่ยังยืดหยุ่นเพียงพอสำหรับการใช้งาน ความเครียดของกล้ามเนื้ออย่างรุนแรงคือเมื่อกล้ามเนื้อฉีกขาดอย่างรุนแรง ส่งผลให้เกิดความเจ็บปวดและการเคลื่อนไหวที่ จำกัด มาก

อาการของกล้ามเนื้อตึงเล็กน้อยถึงปานกลางมักหายไปภายในสองสามสัปดาห์ สายพันธุ์ที่รุนแรงขึ้นอาจใช้เวลาหลายเดือนในการรักษา

สาเหตุของความเครียดของกล้ามเนื้อ

ความเครียดของกล้ามเนื้อเฉียบพลันคือการที่กล้ามเนื้อของคุณน้ำตาไหลโดยกะทันหัน น้ำตาดังกล่าวอาจเกิดขึ้นได้จากการบาดเจ็บหรือบาดแผล อาจเกิดจาก:

ไม่อุ่นเครื่องอย่างเหมาะสมก่อนออกกำลังกาย

ความยืดหยุ่นไม่ดี

สภาพไม่ดี

ความเหนื่อยล้าและความเหนื่อยล้ามากเกินไป

มีความเข้าใจผิดว่าการออกกำลังกายอย่างเข้มงวดและการออกกำลังกายที่มีความเข้มข้นสูงเท่านั้นที่ทำให้กล้ามเนื้อตึง ตามที่Johns Hopkins Medicineความเครียดของกล้ามเนื้อสามารถเกิดขึ้นได้จากการเดิน

ความเครียดเฉียบพลันสามารถเกิดขึ้นได้เมื่อคุณ:

ลื่นหรือเสียฐานรากของคุณ

กระโดด

วิ่ง

โยนอะไรบางอย่าง

ยกของหนัก

ยกบางสิ่งบางอย่างในขณะที่คุณอยู่ในท่าที่อึดอัด

กล้ามเนื้อเฉียบพลันมักเกิดขึ้นในสภาพอากาศหนาวเย็น เนื่องจากกล้ามเนื้อแข็งขึ้นในอุณหภูมิที่ต่ำกว่า สิ่งสำคัญคือต้องใช้เวลาเพิ่มขึ้นในการอุ่นเครื่องในสภาวะเหล่านี้เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดความเครียด

ความเครียดของกล้ามเนื้อเรื้อรังเป็นผลมาจากการเคลื่อนไหวซ้ำ ๆ อาจเกิดจาก:

กีฬาเช่นพายเรือเทนนิสกอล์ฟหรือเบสบอล

หันหลังหรือคอในท่าที่ไม่สะดวกเป็นเวลานานเช่นเมื่อคุณทำงานที่โต๊ะทำงาน

ท่าทางไม่ดี

การปฐมพยาบาลสำหรับความเครียดของกล้ามเนื้อ

ความเครียดของกล้ามเนื้อส่วนใหญ่สามารถรักษาได้สำเร็จที่บ้าน ตามที่Mayo Clinicอาการกล้ามเนื้อส่วนน้อยสามารถรักษาได้ด้วยการพักผ่อนน้ำแข็งการบีบอัดและการยกระดับ (RICE)

พักผ่อน

หลีกเลี่ยงการใช้กล้ามเนื้อเป็นเวลาสองสามวันโดยเฉพาะอย่างยิ่งหากการเคลื่อนไหวทำให้ความเจ็บปวดเพิ่มขึ้น แต่การพักผ่อนมากเกินไปอาจทำให้กล้ามเนื้ออ่อนแอได้ สิ่งนี้สามารถยืดระยะเวลาการรักษาได้ หลังจากผ่านไปสองวันให้เริ่มใช้งานกลุ่มกล้ามเนื้อที่ได้รับผลกระทบอย่างช้าๆระวังอย่าให้มากเกินไป

น้ำแข็ง

ใช้น้ำแข็งทันทีหลังจากได้รับบาดเจ็บกล้ามเนื้อ วิธีนี้จะช่วยลดอาการบวม อย่าใส่น้ำแข็งลงบนผิวหนังโดยตรง ใช้น้ำแข็งแพ็คหรือห่อน้ำแข็งด้วยผ้าขนหนู ให้น้ำแข็งเกาะกล้ามเนื้อประมาณ 20 นาที ทำซ้ำทุกชั่วโมงในวันแรก ในช่วงหลายวันถัดไปให้ใช้น้ำแข็งทุกสี่ชั่วโมง

การบีบอัด

เพื่อลดอาการบวมให้พันบริเวณที่ได้รับผลกระทบด้วยผ้าพันแผลยืดหยุ่นจนกว่าอาการบวมจะลง ระวังอย่าพันบริเวณนั้นแน่นเกินไป การทำเช่นนี้สามารถลดการไหลเวียนโลหิตของคุณ

ระดับความสูง

เมื่อใดก็ตามที่เป็นไปได้ให้ยกระดับกล้ามเนื้อที่ได้รับบาดเจ็บให้สูงกว่าระดับหัวใจ

วิธีการดูแลตนเองอื่น ๆ มีดังต่อไปนี้:

ใช้ยาต้านการอักเสบที่ไม่ต้องสั่งโดยแพทย์เช่นไอบูโพรเฟน (Advil) วิธีนี้จะช่วยให้อาการปวดและบวมลดลง Acetaminophen (Tylenol) สามารถช่วยแก้ปวดได้เช่นกัน

หลังจากสามวันให้ใช้ความร้อนกับกล้ามเนื้อวันละหลายครั้ง สิ่งนี้จะช่วยให้เลือดไหลเวียนไปยังพื้นที่เพื่อการรักษา

อย่าพักกล้ามเนื้อนานเกินไป ซึ่งอาจทำให้เกิดอาการตึงและอ่อนแรงได้ เริ่มยืดเบา ๆ โดยเร็วที่สุด เพิ่มระดับกิจกรรมของคุณอย่างช้าๆ

อย่าลืมยืดกล้ามเนื้อและอบอุ่นร่างกายก่อนออกกำลังกายเมื่อคุณกลับไปทำกิจกรรมตามปกติ วิธีนี้จะช่วยเพิ่มการไหลเวียนของเลือดไปยังกล้ามเนื้อและลดความเสี่ยงต่อการบาดเจ็บ

พยายามที่จะรักษารูปร่าง คุณมีโอกาสน้อยที่จะเกิดความเครียดหากกล้ามเนื้อของคุณแข็งแรงและมีสุขภาพดี

หากความเครียดของกล้ามเนื้อรุนแรงคุณอาจต้องไปพบแพทย์ อาจแนะนำให้ทำกายภาพบำบัด

เมื่อไปพบแพทย์

สำหรับสายพันธุ์ที่ไม่รุนแรงถึงปานกลางการรักษาที่บ้านก็เพียงพอแล้ว ไปพบแพทย์หากเกิดเหตุการณ์ต่อไปนี้:

ความเจ็บปวดไม่บรรเทาลงหลังจากผ่านไปหนึ่งสัปดาห์

บริเวณที่บาดเจ็บมีอาการชา

มีเลือดมาจากการบาดเจ็บของคุณ

คุณไม่สามารถเดินได้

คุณไม่สามารถขยับแขนหรือขาได้

การตรวจร่างกายและการทดสอบการถ่ายภาพเช่นการฉายรังสีเอกซ์และการสแกน MRI สามารถช่วยให้แพทย์ระบุขอบเขตของการบาดเจ็บได้ การรักษาอาจรวมถึงยาต้านการอักเสบและยาแก้ปวดเพื่อลดอาการปวดและบวม แพทย์ของคุณอาจสั่งให้ทำกายภาพบำบัดเพื่อช่วยเสริมสร้างกล้ามเนื้อและฟื้นฟูการเคลื่อนไหว

ในกรณีที่รุนแรงมากอาจต้องผ่าตัดเพื่อซ่อมแซมกล้ามเนื้อ

วิธีป้องกันกล้ามเนื้อตึง

คุณสามารถลดโอกาสในการรัดกล้ามเนื้อได้หากคุณใช้ความระมัดระวังขั้นพื้นฐาน:

พยายามอย่านั่งในท่าเดียวนานเกินไป หยุดพักบ่อยๆเพื่อย้ายและเปลี่ยนตำแหน่ง ใช้เก้าอี้ที่รองรับหลังส่วนล่างได้ดีหรือใช้หมอนหนุน พยายามให้หัวเข่าอยู่ในระดับเดียวกับสะโพก

รักษาท่าทางที่ดีเมื่อยืนและนั่ง หากคุณใช้เวลานานในตำแหน่งหนึ่งให้ลองวางเท้าข้างหนึ่งแล้ววางเท้าอีกข้างไว้บนที่วางเท้าต่ำ วิธีนี้สามารถช่วยลดความเครียดที่กล้ามเนื้อหลังได้

ยกสิ่งของอย่างระมัดระวัง ให้หลังตรงงอเข่าและยกขาเสมอ ถือน้ำหนักไว้ใกล้ตัว อย่ายกและบิดในเวลาเดียวกัน

ใช้ความระมัดระวังเพื่อป้องกันการหกล้มเช่นจับราวจับบนบันไดหลีกเลี่ยงพื้นผิวที่ลื่นและทำให้พื้นของคุณไม่รก

ลดน้ำหนักหากคุณมีน้ำหนักเกิน

สวมรองเท้าที่พอดี

การออกกำลังกายเป็นประจำสามารถทำให้กล้ามเนื้อของคุณแข็งแรงและแข็งแรง แต่เทคนิคที่เหมาะสมก็มีส่วนสำคัญในการป้องกันไม่ให้กล้ามเนื้อตึง ยืดตัวและอบอุ่นร่างกายก่อนออกกำลังกายทุกครั้ง

ในทำนองเดียวกันให้ใช้เวลาในการยืดกล้ามเนื้อหลังการออกกำลังกายหรือการออกกำลังกายแต่ละครั้งเพื่อป้องกันไม่ให้กล้ามเนื้อตึง หากคุณเพิ่งเริ่มออกกำลังกายให้เริ่มอย่างช้าๆ สร้างกิจกรรมของคุณทีละน้อย

สิ่งสำคัญคือคุณต้องเข้าใจข้อ จำกัด ของร่างกาย หากรู้สึกไม่ถูกต้องระหว่างทำกิจกรรมให้หยุดทันที

แนวโน้มของคนที่มีความเครียดของกล้ามเนื้อคืออะไร?

เวลาพักฟื้นขึ้นอยู่กับความรุนแรงของการบาดเจ็บ สำหรับความเครียดเล็กน้อยคุณอาจกลับไปทำกิจกรรมตามปกติได้ภายในสามถึงหกสัปดาห์ด้วยการดูแลที่บ้านขั้นพื้นฐาน สำหรับสายพันธุ์ที่รุนแรงขึ้นการฟื้นตัวอาจใช้เวลาหลายเดือน ในกรณีที่รุนแรงอาจจำเป็นต้องผ่าตัดซ่อมแซมและกายภาพบำบัด

ด้วยการรักษาที่เหมาะสมคนส่วนใหญ่ฟื้นตัวได้อย่างสมบูรณ์ คุณสามารถเพิ่มโอกาสในการฟื้นตัวได้โดยทำตามขั้นตอนเพื่อหลีกเลี่ยงการบาดเจ็บเดิมอีก ปฏิบัติตามคำแนะนำของแพทย์และอย่าออกกำลังกายหนักจนกว่ากล้ามเนื้อจะหายดี